Bionic Woman, het concept.

Bionic Woman is de eerste opdracht die ik heb gemaakt voor beeld en concept. Naar aanleiding van een plaatje uit een tijdschrift en een willekeurig stukje tekst heb ik een verhaal geschreven en beeldend werk gemaakt .
Het plaatje is klein en er staat een oudere vrouw in een badpak op met een badmuts op haar hoofd. Het stukje tekst gaat over iemand die een aanval van reuma heeft op vakantie maar haar medicijnen niet bij zich heeft. Een arts verteld haar dat het beste medicijn gewone aspirine is.
Het verhaal roept beelden op van de hype van deze tijd rond het uiterlijk; plastische chirurgie en afslankpillen te koop op televisie. Toch is de vrouw op het plaatje niet zo'n type, ze is juist een sterke en zelfverzekerde, kordate vrouw die van aanpakken weet.

Voor het beeldende werk heb ik me laten inspireren door anatomische tekeningen uit Vesalius' De humani corporis fabrica libri septem, waar menselijke lichamen in dunne zwarte lijnen afgebeeld zijn. De ontlede en opengesneden torso’s met zeer gedetailleerd weergegeven ingewanden of spiergroepen hebben op mij een mysterieuze of zelfs lugubere aantrekkingskracht. In tegenstelling tot de niets verhullende hedendaagse filmbeelden van plastische chirurgie. Dit is allemaal zo realistisch dat het vet tijdens de liposuctie tegen de lens van de camera op spat. Deze beelden van knippen en plakken in het menselijk lichaam overschrijden voor mij de grens van de esthetische verbeelding.

Een opengesneden lichaam is tegelijkertijd luguber en mysterieus. De volmaaktheid van het menselijk lichaam blijft intrigerend. Met Bionic Woman heb ik geprobeerd de grens te betreden tussen mooi en gruwelijk. Met alle respect voor de volmaakte (im)perfectie van het menselijk lichaam.